خلوص (بستک)

خُلوص روستای کوچکی است از توابع بخش کوخرد شهرستان بستک در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران واقع شده‌است. روستای خلوص در ۱۸ کیلومتری شهر جناح واقع است..

محدوده خلوص.

از شمال کوه گچ بستک و رشته کوه ناخ، از جنوب صحرای خلوص و رودخانه مهران، از مغرب گتاو و کاشنو، و از مشرق به هرنگ محدود می‌گردد...

نخلستان خلوص در ۸ کیلومتری جنوب شرقی ده و از جنوب رودخانه مهران در منطقه‌ای به نام «سرمادان» معروف است دارای حدود ۱۰۰۰ اصله نخل است.که معمولا اخر هفته ها وتعطیلات را برای تفریح وسرگرمی با خانواده ها ودوستان به انجا میروند وروزهای خاطره انگیزی رو در دفتر زندگیشون ثبت میکنند.

..سرمدان..

خلوص
اطلاعات کلی
کشور	ایران
استان	هرمزگان
شهرستان	بستک
بخش	هرنگ کوخرد
روستای	خلوص
خلوص   ۲۷.۱۱۱۱° شمالی ۵۴.۳۱۶۷° شرقی

صحرای خلوص..

صحرای خلوص صحرای گسترده أی است به طول ۱۸ کیلومتر وعرض ۹ کیلومتر، در شمال رودخانه مهران در استان هرمزگان ایران و در جنوب روستای خلوص واقع است.

محدوده صحرای خلوص..

محدوده صحرای خلوص از شمال روستای خلوص و کوه ناخ، از جنوب رودخانه مهران، از مغرب رودخانه گتاو و کاشنو، واز سمت مشرق به بخش هرنگ کوخردمحدود می‌گردد.

.

نظام کشاورزی در صحرای خلوص..

زمین زراعتی دیم و مربوط به طوایف مختلف در منطقه‌است که به آن حراثهگویند. تقسیم بندی سهم (حراثه) از دموکراتیک‌ترین نحوه‌های تقسیم مالکین اراضی و کشاورزی است. سهم برای همه‌است. پیر وجوان، پیر زن و پیر مرد وفقیر وغنی فرق نمی‌کند. هر حراثه به نام یک طایفه به یک نفر به نام موزیری (مزارع) تعیین می‌کردند. یک ماه قبل از فصل زراعت دیم موزیری (فلاح) می‌رفت درخانه‌ها برای هر سهم سی من جو یا گندم ومبلغی برای هزینه کشت می‌گرفت.

.

خشک‌کار و تل کار..

عادتا این جو یا گندم قبل از باریدن باران موسمی می‌کاشتند، بنا براین به آن می‌گفتند «خشک‌کار» یعنی قبل از باریدن باران و در زمین خشک کاشته شده، همچنین همین کار که پس از باریدن باران انجام می‌دادند به آن می‌گفتند «تل کار» یعنی پس از باریدن باران وبعد اینکه زمین «تل» شده جو و گندم کاشته‌اند، و «تل» به لهجهٔ محلی یعنی «خیس» زمینی که بعد از باران با آب باران خیس شده‌است. جویا گندم ویا هردانه‌ای که در چنین زمینی می‌کاشتند «تل کار» گویند. برای هر سهم هم یک نفر تعیین می‌شد که یک سوم فراورده را می‌گرفت. موقع برداشت هم هزینه را دریافت می‌کرد وسپس محصول به دست آمده را بعد از کسر زکات سه یک برزگری بقیه می‌بردند درخانه‌های صاحب سهم تحویل می‌دادند. زمین مشاع صحرای خلوص هیج وقت قابل خرید وفروش نبوده وحالا هم نیست ومربوط به همه‌است. اراضی دارای تقسیم بندی خاصی است که به آن حراثه بندی می‌گویند. حراثه بندی چنان است که اراضی زراعتی یک دشت یا قریه به تقسیمات معادل تعداد طایفه‌ها تقسیم می‌شود که هر یک قسمت را یک حراثه گویند وهر حراثه خود بین افراد آن طایفه تقسیم می‌شود. در حقیقت حراثه بندی یک زمین یعنی تقسیم آن به سهام مشاعی (یعنی: آنچه مشترک وتقسیم ناکرده باشد، زمین یا جزء آن که مالک مشترک چندین نفر باشد وحصه‌های آنان تقسیم نشده باشد)، که هرکس حق زراعت داشته بدون آنکه بتواند در آن تغییر احداث نماید یا آن را بفروشد. در بهره برداری از حراثه‌ها رسم این است که هر حراثه یک نفر مزارع دارد که او بذر را از مالکین زمین گرفته و با گاو خود کشت وکار انجام داده موقع برداشت محصول دستمزدی برای خود و همچنین حق گاو نیز منظور نموده ما بقیه محصول بصاحب بذر تحویل می‌دهد. این روش در صحرای خلوص برقرار بوده‌است وعلاقه انسان با زراعت وحق غارس ومالک بر قرار عدل و مساوات ایجاد می‌نموده‌است.

در صحرای خلوص حدود ۲۰ باب آب انبار (برکه) به طور پراکنده وجود دارد، وحدود ۵۰۰ اصله نخل خرما نیز به طور پراکنده در این صحرای پهناور دیده می‌شود. در فصل زمستان و بهار یک نوعی پرنده که در منطقه بنام « چَرز» ( حباری) معروف است در این صحرای پهناور زیاد دیده می‌شوند.

.

......

موقعی که خداوندرحمت وباران الهی اش را نازل کند انچنان این زمین رنگ سبزی وطراوت رامیگیرد که هر انسانی را مجذوب خود میکند ..